Een duidelijk verhaal, gemaakt door hulpverleners dat op een eenvoudige manier en in begrijpelijke taal uitlegt waarom er hulpverleners betrokken zijn, wat er gebeurd is en wat het volgende is dat zal gebeuren.

Als jeugdhulp wordt ingeschakeld in een gezin volgen er soms grote veranderingen die onbedoeld kunnen leiden tot trauma bij de gezinsleden.
Het belangrijkste doel van de Immediate Story is om dit trauma te verminderen. Een shockerende gebeurtenis is immers niet altijd traumatiserend als de gezinsleden begrijpen wat er gebeurt en getroost kunnen worden door iemand die de situatie ook begrijpt.

Het verhaal wordt aan het kind verteld en getoond op het moment dat er iets belangrijks verandert in zijn of haar gezin. Bijvoorbeeld als het kind uit huis wordt geplaatst of als een ouder tijdelijk ergens anders gaat wonen. Het verhaal geeft het kind direct een uitleg voor de ingrijpende gebeurtenissen. Ook voor de volwassenen kan het korte verhaal zinvol zijn. Het is voor hen,  gezien de stressvolle situatie, vaak moeilijk om veel informatie op te nemen. Het kan de ouders ook helpen om het kind nog beter te ondersteunen, door dezelfde boodschap te geven als de hulpverleners.  

De Immediate Story wordt door hulpverleners gemaakt als het niet mogelijk is om op dat moment samen met de ouders een meer gedetailleerde uitleg te maken. Liefst zijn de ouders wel akkoord met dit verhaal. De Immediate Story kan een eerste aanzet zijn om nadien samen met de ouders een meer uitgebreide Words and Pictures te maken.

Voorbeeld IMS

De Immediate Story bestaat in principe uit 4 delen, bijvoorbeeld:

  • Een heldere uitleg over waarom er zulke ingrijpende veranderingen zijn. Hierdoor is de kans kleiner dat het kind op één of andere manier denkt dat het zijn schuld is. Er wordt ook verteld wie deze beslissingen heeft genomen.
     
  • Een korte uitleg over waar het kind zal logeren of over de belangrijkste dingen uit het veiligheidsplan. Zeker als het kind niet thuis kan blijven, kan de situatie heel stresserend, beangstigend en verwarrend zijn.
     
  • Het kind wordt gerustgesteld dat het contact mag blijven hebben met zijn/haar ouders. Er wordt geschreven wanneer dit contact zal zijn of wanneer dit zal worden afgesproken.

    Het is heel belangrijk dat je als hulpverlener veilige contacten mogelijk maakt tussen het kind en belangrijke personen voor het kind. Dit is vaak de vraag van het gezin. Als het kind troost en nabijheid ervaart van zijn hechtingsfiguren, verkleint dit ook de kans op trauma. Als we willen dat het kind zich op een gezonde manier kan hechten aan andere zorgfiguren en in relaties in de toekomst, dienen we met veel zorg om te gaan met zijn/haar eerste hechtingsrelaties.
     
  • De belangrijkste dingen van het proces van veiligheidsplanning. Dit kan bv. gaan over dat iedereen zal moeten samenwerken om te komen tot een plan dat iedereen overtuigt dat het kind in de toekomst veilig zal zijn thuis.

    Meer informatie hierover wordt best pas gegeven op een moment dat het gezin minder stress ervaart en meer informatie kan opnemen. Deze belangrijkste info kan wel maken dat het gezin voorbereid is op wat zal komen en het de hoop behoudt dat het kind terug naar huis zal komen.
Bron: Parker, S. (2014). Partnering for safety. Working in partnerschip with parents , children and their networks, to build stronger, safer families. Brussel: Departement Welzijn, Volksgezondheid en Gezin.
Meer informatie of zelf aan de slag?: www.partneringforsafety.com